Ontdekking van het Maasplein

De opening van het Maasplein en het leggen van een verbinding van het Charloisse Hoofd naar de Kop van Zuid en het zo aaneensluiten van de kades langs haar rand, zal het eindelijk mogelijk maken om een rondje te maken langs Rotterdams meest spectaculaire plein. Het Rondje Maasplein is ongeveer 5 kilometer lang en voert je langs een veelheid aan bezienswaardigheden. Van de Maastunnel tot de Erasmusbrug, van Euromast tot Montevideo en van het Wereldmuseum tot de ss Rotterdam.

Ieder zichzelf respecterend pretpark heeft een treintje dat het héle park rondrijdt. Disney heeft zijn Railroad, de Efteling haar stoomtrein, Legoland haar Express en in het Openluchtmuseum in Arnhem kun je zelfs rondrijden in oude Rotterdamse trams. Deze treinverbindingen zijn nooit alleen praktisch bedoeld om van het ene deel van het park naar het andere te komen. Pretparken worden meestal via een soort ’spookhuissysteem’ ingericht waardoor de afstanden in werkelijkheid veel kleiner zijn dan dat ze lijken. Via een dergelijke rondrit openbaart zich vooral het aanbod van het park in al haar rijkdom en vanuit vele perspectieven aan de bezoekers. Tegelijkertijd maakt het deze attractierijkdom daarmee overzichtelijk en behapbaar. Zodat de bezoekers met een rondrit in één klap overweldigd én gerustgesteld kunnen

Een vergelijking van steden met pretparken gaat verder op dan het op het eerste oog lijkt. In de stedelijke ontwikkeling heeft zich de laatste decennia immers de Verpretparking sterk gemanifesteerd. In iedere stad en zich toeristisch profilerende regio wemelt het inmiddels dan ook van de rondjes die de bezoekers zorgvuldig langs de lokale highlights voeren. Een ronde maakt het mogelijk om de bezoeker een aaneengesloten dwarsdoorsnede van een stad te bieden waarin ongewenste herhaling wordt vermeden. Voor de stadsbezoeker liggen bij een ronde de start en finish op dezelfde plaats wat praktische voordelen geeft voor de komst en het vertrek en het verstrekken van informatie. Maar bovenal geeft een ronde zin aan het oponthoud. In het besef de plek niet volledig in al haar facetten te hebben kunnen doorvorsen, gaat de bezoeker toch met een bevredigende en ‘hele’ ervaring naar huis. Ook voor de stedelijk recreant geldt dat het ‘doen’ van een rondje op iedere willekeurige plek een gevoel van afronding, van overzicht en daarmee van vervulling veroorzaakt.

Ook Rotterdam kent haar rondjes die je langs de highlights van de stad voeren. Dat heeft de stad ook nodig. Je kunt in Rotterdam immers niet goed dwalen, de stad is een verzameling van grootschalige maar geïsoleerde opvallendheden. Deze highlights lijken wel willekeurig te zijn afgemeerd in de stad en vragen er om aaneengeregen te worden. Eenmaal verbonden ontdek je pas de stad die ertussen ligt. Een enkel toeristisch rondje raakt ook aan de kern van de stad, de plek waar eens de haven floreerde, de Nieuwe Maas. Wanneer je alle bekende Rotterdamse rondjes op één kaart intekent lijkt het alsof er een dronkeman met een spirograaf aan de slag is geweest. De rondjes draaien om zichzelf en maken een gemis aan de ‘moeder der Rotterdamse rondjes’ goed zichtbaar. Met het sluiten van de missing links tussen het HOOFD van Charlois, de KAAP, de PIER en de KOP van Zuid kan het MAASPLEIN die moeder aller Rotterdamse rondjes worden. Het legt het daadwerkelijke hart van de stad recreatief open, waarna honderden Rotterdamse families en toeristen ieder weekend het Rondje MAASPLEIN kunnen ‘doen’. De Maastunnel krijgt haar toeristische erkenning en de Hefbrug wordt bevrijdt van het louter vleugellam illustreren van een glorierijk verleden. De Hef zal er zo in slagen om dit nieuwe zwaartepunt van de stad haar spectaculaire maar o zo vertrouwde smoel te geven.